W pierwszą sobotę marca sala nr 10, w której ma zajęcia grupa przedszkolna B, zamieniła się w terytorium czterech niezwykłych państw.
Niezwykłych, ponieważ każde z nich wyróżniało się kolorem: czerwonym, żółtym, niebieskim i zielonym. Nie trzeba dodawać, że wszystko w tych państwach było jednego i tego samego koloru, począwszy od wyglądu jego mieszkańców, roślin i zwierząt po niebo, domy, samochody oraz lizaki.
Zarówno dzieci jaki i dorośli (tak, tak dorośli, bo w zajęciach uczestniczyli rodzice) byli bardzo dumni ze swoich
państw.
Wyrażali to niezwykle entuzjastycznie podczas parady, w której prezentowali stroje i hasła mające pokazać, że ich kraj jest najlepszy. Solidarność państwową na pewno wzmocniło grupowe opracowywanie całodziennego menu. Warunek? Wszystkie potrawy w jadłospisie musiały być zgodne z obowiązującym w państwie kolorze.
Z ogromną fantazją wyczarowywano zupy, drugie dania, przystawki, sałatki oraz desery w tonacji zielonej, żółtej, czerwonej i niebieskiej. Oto kilka przykładów smakowitych dań: zielone kluseczki z zielonej miseczki z brokułami, szpinakiem i avocado, puszyste lody jagodowe z błękitną śmietaną, kukurydza ze słonecznymn masłem, makaron
w sosie łososiowym.
Odrębność odrębnością, ale miło jest też być razem i tworzyć jedną grupę, która nie rywalizuje ze sobą, ale współpracuje i uzupełnia się. Tak też się stało pod koniec zajęć za przyczyną magicznych sztuczek p. Małgosi. Państwowe różnice czerwonych, niebieskich, żółtych i zielonych zniknęły w przepastnym pudle.
Wszyscy znowu byli razem, bo tylko razem można się wspaniale bawić, uczyć i rozwijać.
Po lekcji nauczycielka p. Małgorzata Jagoda powiedziała: Zabawa to nie tylko „wypełniacz czasu”, ale przede wszystkim impuls do kreowania atmosfery działania. Moim celem było, aby razem, w atmosferze radości i zadowolenia ze wspólnego odkrywania i przeżywania treści poznać siebie nawzajem, a także budować coraz lepsze relacje pomiędzy rodzicem, uczniem i nauczycielem. Tak wiec podstawowe cele tej lekcji to:
1. Integracja grupy.
2. Ożywienie grupy i stworzenie klimatu współpracy tak, aby dzieci stawały się bardziej otwarte, komunikatywne, twórcze, aktywne.
3. Rozwój percepcji słuchowo-wzrokowo-ruchowęj.
4. Kształtowanie postaw tolerancji, wyrozumiałości, cierpliwości, akceptacji siebie i innych.
Anna Witowska